افول اینجا زیباست.

چه کسی زیبایی لاینوصف یک غروب را انکار می کند؟

درنوردیدن  پله های چوبه دار و ظهور بر سکوی خودنمایی، تشرف به عرشی به فاصله ی یک پنجه ی پا خود طلوعی است خیره مانده از دریچه ی چشم ها و دهان های هو شده یک جمعیت.

که ناگاه گردن آفتاب خم می شود؛ به مکافات رفتن راه انا الحق.

حق اینجا زوالی ندارد.

و زیبایی فقط مخصوص غروب آفتاب هاست.